13 Aralık 2009 Pazar

ateşte unutulmuş ferman


herkes kendi ateşini başkasının cehenneminde sınar
kendi külünde söner bütün rüzgarlarına yazıldığın akşam

ateş tadında kum tadında kalarak
derinleştirir bazı ayrılıkları zaman

al ağrını git burdan
en uzun eylülü ömrümüzün

uyutmuyor seni ne kömürleşmiş bu gurur
ne göğsündeki kaplan

seçilmiş taş milyonlarca taş arasından
başını vurduğun
çok gençti genç olmak için bile
kendi zamanına muhtaç
kendiyle dargın

daha yolun başında görülüyordu
menzilindeki noksan

ömrünce sızlayacak
kayıplar sarayında ateşte unuttuğun ferman.

m.m

3 yorum:

Dalgaları Aşmak dedi ki...

Mungan'ın en sevdiğim şiirlerinden biri teşekkürler..

sevgiyle..

ali zafer sapci dedi ki...

Resim çok şey anlatıyor, sizce sakıncası yoksa resmi alabilir miyim?

y. dedi ki...

.ali bey,tabiki alabilirsiniz, ben de internette yakaladım bu fotoğrafı ama çekeni bulamadım.

. dalgaları aşmak,zaten m.m başlı başına bir umman.