''benden zarar gelmez/ kovanındaki arıya/ yuvasındaki kuşa/ ben kendi halimce yaşarım/ şapkamın altında/ sebepsiz gülüşüm caddelerde/ memnuniyetimden/ ve bu çılgınlık delicesine/içimden geliyor/ dilsiz değilim susamam/ öyle ölüler gibi/ bu güzel dünya ortasında/
r.o
3 yorum:
kendimden başka düşman tanımadım kendime bu kadar yakın, bu kadar acımasız...kendimce kaldım kendime uzak yollarda elsiz ayaksız...
Beden zihin ruh üçleminde Ölüler gibi olabilsek keşke; memnuniyetimiz evrene ışık olarak yayılırdı.
.volkan, ben herzaman kendime en büyük düşmandım, kimseye izin vermez en büyük eziyetleri kendi kendime ederdim, hala da öyle.
.sufi, keşke ölenlerin memnuniyetinden emin olabilsem, evrende ışık olma fikri müthiş zira ama sorguladıklarım buna izin verir mi?
Yorum Gönder