süleymaniye'nin karşısında, tarihin üstünde bağdaş kurup oturdum tespih çekiyorum:
seni seviyorum. seni seviyorum. seni seviyorum."
seni seviyorum. seni seviyorum. seni seviyorum."
i.p
ama ne duvarcının gürültüsü, ne başka ses. sezdirmeden, beni dünyanın dışında bıraktılar.
3 yorum:
çok tekrarlar karşılığını bulur genelde ya da öyle umalım...
çok güzel..
ibrahim paşalı, kimdir merakı oluşturdu :)
. gereksiz adam, belki de şükürdür ama tekrarlar hep bulur mu karşılığını, orasını pek bilemiyorum işte.
. hayatın ortasında, onu da yazarım birgün :)
Yorum Gönder