yanık jandarma

*

şimdi ben öksüz bir kitabeyim bir mezarın başında

bana çarpıp geçiyor günün kambur kuşları

uğulduyor kalbim, nasıl da uğulduyor sanki bir arı kovanı

ve dilsiz bir alfabe yürüyor dudaklarıma

dilsiz bir alfabe, ilk harfi bıçak olan

bir deniz düşün yükseliyor durmadan.

şimdi ben öksüz bir hitabeyim bir mezarın başında

beni hatırla kalbim o günlerin hatırına

hatırla ki o mavi yatağın boş kalmasın

çünkü tırpanla everirler bir başağın boynunu

utanılacak bir şeydir dört ablayla büyümek

iyi bilir çocuklar bu tufanın sonunu

hatırla ki o baykuş ardından ağlamasın

şimdi ben öksüz bir kitabeyim bir mezarın başında

bana yalan söylendi vahşi atlar yok burda

ve gelişi güzeldi neşenin gidişini hiç görmedim

kasvet mi orasi benim bahçem o çitleri ben çektim

çünkü yağmur korkutur bir dağı ancak

yaşamak mı yazık ki ben bilemedim

*

i.t

melody gardot - goodnite

iki şehri var gecenin, biri gözümde

tütüyor, birinin dumanı üstünde yağmur

gibi çöken siste, bana bu uykusuz

şehri niye bıraktın, göze alamadığım

bir şehrin yerine bütün şehirlerdesin,

gece değil istediğin hayli karanlık

bakışlı bir şehrin gözleriyle çarpışmak

hevesindesin! gözlerini anlıyorum henüz

bağışlayabileceği gözleriyle çarpışmadı kimsenin;

gözlerimizi uzaklıklar değil ki yalnız

göze alamadığımız yakınlıklar da acıtır,

ve gözleri ancak gözler bağışlayabilir,

öyle acıyor ki gözlerim kim bağışlayacak,

sis değil, uykusuzluk değil, iki uzak

şehir gibi ayrılıktan kavuşmuyor gözlerim :

biri hepimizle gözgöze gibi hala uykusuz,

biri sis içinde kirpiklerine kadar açık,

bu sessizliği kim bıraktıysa, göremiyorum

konuşkan gözlerinde tek sözcük bile,

gözlerimiz birbirine değmiyor gecenin iki şehrinde

kimsenin kimseye gözü değmiyorsa, şiir niye ?