kelimeler, kelimeler, kelimeler... karmaşa, konuşma, gülme ve ağlama arasında, haftasonu gidilen konser, film, yeni çıkan albümler, trafik, gürültü, başkalarının ben telaşları... yaşam boğazdan hızlı akarken gökyüzünde az sonra siyaha yenilecek bulutlara takılıyor gözlerim. gökyüzünü çalan gece mi? gene de ne zaman baksam uzaklara aklımda hep o sesin tınısı, çiçekleri ekerken ellerine bulaşmış topraklar, yolun kenarında ömründe hiç görmediği insanlardan kaçmayı bilmeyen tavşanlar, zihnimi bu şehirde tutmakta zorlanıyorum.
bu bakış seni görmek içindir.
senden başka birşey var mı..
denizlere bakıyorum, denizlere..
denizler bu kadar mı..
bakıyorum başka şeyler göreyim diye..
tabiat ezilip büzülüyor karşımda.
manzaraların ömrü birer saniye
bulutlar ayağımın dibinde, sen başımda.
yıldızlara bakıyorum, yıldızlara..
bir sen varsın benimle bakan.
ne oldu diyorum, öteki insanlara..
hani sözleri vardı, hayatı aydınlatan
ö.a
(tıklayın dinleyin)
