15 Nisan 2009 Çarşamba

beşer halimin itirafıdır!


İnsanın çaresizce kalakaldığı hatta midesine yumruk yemişcesine durduğu anlar var hayatında.Geçemediği iğne delikleri,rüzgara anlatıkları.Herkesin kendine özel acıları var ve şüphesiz herkesin ki kendine göre büyük büyük acılar.İmkansız olan şeyler var,ölseniz bile geri döndürmeyeceğiniz acılar,henüz takas kabul etmiyor dünya.Ve benim de var elbet,merak etmeyin burda kimsenin beni yazdıklarımın dışında tanımadığı, bu dünyada bile anlatabilecek olgunluğa erişemedim bunları.
Size, ben çemberinden bahsetmek istiyorum sadece.Kendi dış çepherimde oluşturduğum ,kimsenin iç alana geçmesine asla izin vermediğim acı bahçemden,bırakamadığım acılarımın izlerinden.Katmerleri olan bir dünya benimkisi,açılan her kapının ardında tamamen bana yaklaşılan,bu blogda ise zaman zaman çıplak olduğum ben.
Uzun zamandır gerçekten gülmüyordum,hani denir ya ,insan hep ağlamak ister mi,ben istiyordum.Yataktan çıkmamak,buharlaşmak ya da sahil kenarında oturduğum banktan hiç kalkmamak istiyordum,daha kötülerini de istiyordum ama kalanlar için korkuyordum.Acıdan kavrulsam,kimseyi acıtmak isteyemem.Bugün öyle bişey yaptım ki,öyle bişey,bütün hayatımda hiç yapmamıştım.

O'na dair...

Uzun zamandır gülmüyordum,aslında o'na dek.Beni güldürüyordu,dahası kendi de gülüyordu muhtemelen.Birbirini usulca koklayan kedilere benziyorduk,heran yumağın peşinden koşacak,beraber yuvarlanacak gibi duruyorduk.Bütün deliliğine rağmen ,huzurlu bir kokusu vardı,insana kendini iyi hissettiren,inciteceğinden ödü kopan bir hali vardı hatta.Yuvarlanıyorduk işte.Bugüne kadar.Bugün acı bahçemin kapısı tek bir sözle kırıldı ve ben paramparça oldum.Çünkü geçmemesi gereken bir yeri geçtiğini zannetmiştim ,oysa sadece küçük kedi oyunumuzda neşeyle yuvarlanıyordu.Ve ben kendi acılarımı unuttuğumu sandığım bir bahçe de onlara dokunulduğunu düşününce ,arkasından geçtiğim saksıyı kafasına düşürdüm.Bunu içimi kavuran bir acı ve öfkeyle yaptım.Geçmiş geçmiştir,acı acıdır diyebilirsiniz.İnsan kendi kendine konuşamadığı birşeyi başkalarına anlatmakta imkansızlaşıyor.Şimdi buraya yazıyorum,beşer halimin itirafıdır.Bunu okur okumaz bilmiyorum,hiçbirşey anında ,bir boşlukta asılı kaldım.Ama özür dilerim,sert cümlelerim için,seni olduğunu bildiğim insandan başka biri sandığımı düşündürdüğüm için,çok da yumuşak kalbini kırdığım için ve biliyorum kırılan kalpler onarılmıyor birdaha,keşke zamanı geri alabilseydim denir ya,şu an hayatta sahip olmak istediğim tek şey bu şans ,şu anda,şimdi,burda!

aşk için gece -4-

yaşlı
yorgun bir hayvanın yatağına çekiliyor içim
dağılıyorum. Resim Ekle
ağır kokuyor dünya, kan kokusu bu, korkunç.
sevgilim döndü yalnızlığıma
öptü alnımdan ve güzelleştim.

böyle sabahlarda beni sevgisiyle acıtmış
herkesi hatırlarım.

eskidendi, koca bir ruhla giriyordum bahçeye
mavi çiçeklere bakıyordum ve işte şu diyordum nasıl da benziyor bana.
öyle ya,
sevişmek bir sarmaşığın kalbiyle düşünmekti.

aşk için gece -3-


açtım kendimi bir zambak arzusuyla.

bir zambak nasıl isterse çiğini sabahın

ve gece nasıl gölgeli ve nemliyse,

öylece açıldı ruhum.

son arzusuyla yöneldim suya

köklerimle bir kuyunun ıslak

duvarlarına tutundum.

köklerimin bana fısıldadığı yol,

ölümümdü.

bitti aşkım

yoruldum.

bitirdim aşkımı

ve onu bir zambağın

gövdesine sakladım.

bir zambağın kendini açma arzusuyla,

kapanma isteği arasında geçen an,

o andı hayatı yapan.

ölümü ve aşkı içiçe kılıp

bizi kuyuda tutan

o an.

aşk için gece -2-


Sevişmek bir sarmaşığın kalbiyle düşünmektir.
Açmaktır kendini sonsuzluğa.
Açtım ruhumu
Çıplaktım
Çırılçıplak.
Birleşmek istiyordum karanlıkla.
Kainatın boşluğunda,
Peltemsi bir karanlıkla
Gövdeme bulandı yıldızlar.
Ruhum inceldi.
Ve bir çiçeğin taze aklıyla uyandı aklım.
Gözlerim yok.
Olmasın

Olmasın.


aşk için gece -1-

olmamış iki hayvan gibiydik.
o gece,
salınan bir kabuğun kalbinde
karanlığı duyduk,
bizden ötede
ve geride.

ay kendini dünyadan esirgemekle,
aşkı veriyordu bize.
ben anladım ve dedim ki sevgilime,

seninim!

göğün karanlık bir köşesinde
küçük bir yıldız olmak arzusundayım
ve bu istek,
ikimizi öldürmeye yeter.