21 Eylül 2010 Salı

güne not

birbirimizden uzaktaydık, akılları bu kadar yanyana çalışan iki kişinin ayrılığı. sıçrayan dalgaların ve rüzgarın sesini  dinlediğimiz bankta oturuyordum, hava patlamak üzereydi seni arayıp  "işte tam burdayım ve deniz tıpkı "ilk bakışta siyah, yaklaştıkça mavi" dedim, üstelik az sonra tam sevdiğin gibi bir yağmur başlayacak, burdan hiç kımıldamayacağım , sahi yok mu oralarda yağmur diye de ekledim.
duraksadın birden, yağmur yok bir sen varsın buralarda dedin bütün mesafeleri silen sesinin özlemli haliydi bu, hayatın içinde yanyana olamadığımız anlarda birbirimizi nasıl düşündüğümüzün işareti.

y.