one winged angel

alev, konuşma

okurum bir şiirde:
konuşmak kutsaldır.
ama konuşmaz tanrılar
yaratır ve yıkarlar dünyaları
insanlar konuşurken.
onlar, sözsüz
oynar en tehlikeli oyunları.

tin iner,
ve gevşetir dilleri
ama söz çıkmaz:
konuştuğu alevdir. dil yakılınca
bir tanrı tarafından
bir öngörü olur
alevden ve bir kule
dumandan ve çöküşü
yanmış hecelerin:
anlamı kalmayan kül.

insanın sözü
ölümün kızı.
konuşuruz çünkü
ölümlüyüz: sözler
im değildir, yıldır.
söylediklerini söyleyerek
söylediğimiz sözler
zamanı söyler: Bizi adlandırırlar.
biz zamanın adlarıyız.

suskundur, ölüler de
ama söylerler sözleri
yaşayanların söylediği.
dil evidir herşeyin
ve açacak gibi durur
uçurumun kıyısında.

konuşmak insana özgü.

o.p

ego

ben:
nerelere, ne zaman
ne zamanlardan
bu yana
boyuna
çabalayan.

ben:
kimlere kimlerden
ne acılardan
bu yana
boyuna
çırpınan.

ben:
çiçekli baharında gençliğimin
yüreğim umut dolu
yürüyen.

ben:
çelenkli güzünde geçmişliğimin
yüreğim hüzün dolu
duran.

neler, kimler -
çabaladığın, çırpındığın:
ne zamanlar, ne acılar -
ben - ben
dediğin?

-veni, veni, venias -

o.a