5 Aralık 2010 Pazar

aşk



gözyaşları bir sırdır

gülümseme bir sır

ve bir sırdır aşk.



aşkımın gülümsemesiydi

gözyaşları, o gecenin.



öykü değilim anlatasın,

nağme değilim söyleyesin,

ses değilim işitesin

değilim öyle bir şey

ki göresin

ki bilesin



ortak bir acıyım ben

haykırsın beni, sesin.



ağaç ormanla konuşuyor

ot ovayla

yıldız kâinatla

ve ben

seninle konuşuyorum



adını söyle bana

elini ver bana

lafını söyle bana

kalbini ver bana



ben köklerini anladım senin

senin dudaklarınla konuştum tüm dudaklara

tanıdık ellerimle ellerin.



aydınlık tenhalarda seninle ağladım

yaşayanlar için

karanlık mezarlıklarda seninle söyledim

en güzel şarkıları

çünkü bu yılın ölüleri

en aşık yaşayanlardı.



ellerini ver bana

tanıdık ellerimle ellerin

ey, geç bulunmuş!

seninle konuşuyorum

bulutun tufanla

otun ovayla

yağmurun denizle

kuşun baharla

ağacın ormanla konuştuğu gibi



köklerini anladım senin, çünkü

çünkü

tanıdık sesimle sesin...

a. ş

cumartesi gecesi


şimdi uyusam
kendimi son bir vapurda sansam
peşimizde yıldızlar
peşimizde uskur
uyusam...