gözyaşları bir sırdır
gülümseme bir sır
ve bir sırdır aşk.
aşkımın gülümsemesiydi
gözyaşları, o gecenin.
öykü değilim anlatasın,
nağme değilim söyleyesin,
ses değilim işitesin
değilim öyle bir şey
ki göresin
ki bilesin
ortak bir acıyım ben
haykırsın beni, sesin.
ağaç ormanla konuşuyor
ot ovayla
yıldız kâinatla
ve ben
seninle konuşuyorum
adını söyle bana
elini ver bana
lafını söyle bana
kalbini ver bana
ben köklerini anladım senin
senin dudaklarınla konuştum tüm dudaklara
tanıdık ellerimle ellerin.
aydınlık tenhalarda seninle ağladım
yaşayanlar için
karanlık mezarlıklarda seninle söyledim
en güzel şarkıları
çünkü bu yılın ölüleri
en aşık yaşayanlardı.
ellerini ver bana
tanıdık ellerimle ellerin
ey, geç bulunmuş!
seninle konuşuyorum
bulutun tufanla
otun ovayla
yağmurun denizle
kuşun baharla
ağacın ormanla konuştuğu gibi
köklerini anladım senin, çünkü
çünkü
tanıdık sesimle sesin...
a. ş
