Sıkıntıyı veren tatminsizliktir,

aşk değil.

Aşk acı verir.

sessiz

Yüz gün art arda baktım,
incecik puluna.
Yüz güz art arda baktım
adaların üstünde beliren
ebem kuşağına.
Yüz güz art arda
dudaklarım
Bundan daha sessiz
kalmamıştı hiç.

B.

oranj değilim ben,
yasın belirtisiyim,morum, safranım belki
ama oranj değilim.
mutluluk çıkmaz benden.
benim turunçgillerim yapraklarını ağlar.
yine de senin için tuhaf şövalyem,
incelikli zulmün için,
kalbimin morluklarını unutup
oranj olmayı deneyebilirim.

"o, omega, gözlerinin mor ışığı."

kabulleniş

GÖZLERİMİZ KARŞILAŞIYOR,
durup nefes alıyorsun,
gözbebeklerimde gözünün aksi.
öyle bakma diyorsun nasıl demiyorum,
gözlerimi kapatıyorum.

duvarlar

yarım saat önce banyo da tararken saçlarımı ,gözlerimle karşılaştım

muhtemelen hastalığımdan kaynaklanan ,yanlızlık duygusu,hiç kimsem yokmuş duygusu

kendimi affedip ,özgür bırakmak istiyorum,çok korkuyorum.

düşünmeden, acımadan, utanmadan

kocaman yüksek duvarlar ördüler dört yanıma.
ve şimdi oturuyorum böyle yoksun her umuttan.

beynimi kemiriyor bu yazgı, hep bu var aklımda;
oysa yapacak bunca şey vardı dışarda.

ah, önceden farketmedim örülürken duvarlar.
ama ne duvarcının gürültüsü, ne başka ses.

sezdirmeden, beni dünyanın dışında bıraktılar.

carousel

Aşkı en olmadık halleriyle yaşamak isteyen

küçük bir çingene kızı gibiyim,kalbim rengarenk ,

içimde bir carousel ama terk edilmiş kasabalar gibi ,

rüzgarda toz bulutları geçiyor caddelerimden.

"kaldır beni, ey aşk,

kaldır deliliğimin en tatlı nöbetleri,

ey etimdeki hançerin yolculuğu

ve yarışı bıçağın derimi...

batır beni kadınım....

deniz çağırıyor bak

daha fazla ekle ölümü...

belki de ölüm katlettikçe beni..

yeniden canlanırım.

vücudun haritamdır benim

dünya haritası artık umrumda mı sevgilim?

ben kadim başkentiyim kederin

ve yaralarım firavun gravürleri

sancım..uzanır bir petrol sahası gibi

ta beyrut’tan...çin’e kadar...

“doğum”un yedinci yüzyılında

halifelerin emriyle yollara düşen bir kervandır sancım.

kaybolmuş bir ejderin ağzında.

kalbimin kuşu... “naysani.”

ey denizin kumları, ve zeytin ağaçlıkları

ey tadı karın, ve lezzeti ateşin

benim haram çeşnim ve anlayışım

korkuyorum bilmediğimden...koru beni

korkuyorum karanlıktan... kucakla beni

üşüyorum sevgilim,

sar beni.

ninniler anlat bana,

uzan yanımda

n~k

muskat ve ananas

marifetli bir kadın olasım tutuyor bazen,

hem aşk denilen şeyde boş mideyle

bir yere kadar değil mi!

Bedeni ve ruhu ayrı ayrı beslemek gerekiyor.

parmak uçları

Ne olacak bu şarkılarla olan ilişkim benim,ortaçgil diyor ki,
" parmak uçlarım tanımak istiyor seni ,dokunmak istiyor çocuklar gibi..."
Kocaman olup çocuk gibi sevmek,illa kadın erkek ilişkisi değil elbet,
hani mırıldayan bir kedinin karnına dokunmak,
temiz çarşaflara ,bebeğinizin saçlarına ,sevgilinin yüzüne,
şehrin kokusuna dokunmak...
,en son ne zaman dokundum gerçekten sevdiğim şeylere ,parmak uçlarımla...