sana "beni merak etme, lütfen etme, lütfen üzülme, lütfen" diye yazdım, yüzünün nasıl düştüğünü bildiğim cevabın gecikmedi telefonuma, "nasıl merak etmem sen böyleyken" herkesin birbirini acıdan korumaya çalıştığı sahneler birbirini takip ediyor, yine de acıdan kaçılmıyordu...
o. a'nın yazdıklarını düşündüm, bu adam her durumun içinde bulunmuş, yaşamış, görmüş müydü, yoksa hayatlarımız bir tekrarlar toplamı mıydı? ne diyordu tam da içinde bulunduğum ve yüzümü buruşturup beni merak etme dediğim yerde;
''lütfen merak etme -- lütfen, lütfen, lütfen'' demişsin--
kişinin elinde değildir ki merak etmemek, seviyorsa--
senin o 'lütfen'i üç kez yinelemen de bunun --bunu bildiğinin-- göstergesi:-
sevgi, çünkü, kişinin bütün yönelimlerini tek bir yere çevirir;
bütün etkinliklerine tek bir yön verir:sevdiğine--
...sevdiği de , bunu bilir "
o.a
* godard,çile.
