sözün ateşle bir ilgisi olmalı
alevlenip sönmekle
aşkın
gölgesiz olduğum doğru, apansızlığım da
dokunsan dağılacak
yüzümün eğrileri
gizliden düşeceğim sabahın boşluğuna
bahçenin
duvarı yok ki gizlensin
balkonda hıçkıran çamaşırlar
küf ve nem kokusu
ve dalgın bir evin
durmadan soyunması çocukluğuma
taş sırrını unuttu
ada hapsindeyiz, kayık gitti
ıssız kaldım suyun gövdesinde
anlatmayın artık iki kişilik aşkları
çoğul ekleri de yaşar
yalnızlığı
g.o