yeniden doğuş

tüm varlığım  karanlık bir ayettir benim

seni,

kendinde tekrarlayarak

yeşermenin ve çiçeklenmenin sonsuz gündoğumuna götürecek.

ben bu ayette seni ah çektim, ah

ben bu ayette seni

ağaca, suya ve ateşe aşıladım!

hayat belki

bir kadının hergün filesiyle geçtiği uzun bir caddedir

hayat belki

bir urgandır, bir adamın daldan kendini astığı,

hayat belki

okuldan dönen bir çocuktur,

hayat belki

belki,

iki sevişme arası rehavetinde yakılan bir sigaradır

ya da yoldan geçen bir yabancıya

şapkasını kaldırarak anlamsız bir gülümseyişle

"günaydın" diyen bir adamın
şaşkınca geçişidir karşı kaldırıma.

hayat

bakışlarımın senin gözbebeklerinde

kendini paramparça ettiği

o tutuklu andır belki

ve bakışımı

aydınlığın ve karanlığın algısıyla

karıştıracağım duygusu içindedir

yalnızlık boyutlarındaki bir odada,

tek aşklık kalbim

kendi mutluluğunun yalın bahanelerine

saksıdaki çiçeklerin güzelce soluşuna

ve senin evimizin bahçesine diktiğin fidana

ve bir tek pencere için öten kanaryaların şarkısına

bakıyor.

ah..

budur benim payıma düşen,
budur payıma düşen benim

budur,

bir perdenin asılmasının benden aldığı gökyüzüdür,

benim payıma düşen, terk edilmiş bir merdivenden inmek
ve yalnızlık içinde yokolan birşeye ulaşmaktır

bana  düşen anılar bahçesinde hüzünle dolaşmaktır

ve "ellerini seviyorum"

diyen sesinin hüznünde ölmektir.

ellerimi bahçeye dikiyorum,

yeşereceğim, biliyorum, biliyorum, biliyorum

ve kırlangıçlar mürekkepli parmaklarımın arasında 

yumurtlayacaklar

küpeler takacağım kulaklarıma

ikiz iki kirazdan

ve tırnaklarıma yıldız çiçeği yaprakları yapıştıracağım

çocukları bir zamanlar bana aşık
bir sokak var orada

aynı dağınık saçları, ince boyunları ve sıska bacaklarıyla

o çocuklar,

bir gece rüzgarın bizi alıp götürdüğü

küçük bir kızın masum gülüşlerini düşünüyorlar

bir sokak var

kalbimin

çocukluğumun mahallelerinden çaldığı

zaman çizgisinde bir oylumun yolculuğu

ve bir oylumla gebe bırakmak zamanın kuru çizgisini

bir aynaya misafir gidip dönen

bilinçli imgenin oylumuyla

ve işte böyledir,

birisi ölür

ve geride kalır diğeri

hiçbir avcı,

çukura dökülen hor bir arkta

inci avlamayamaz

ben hüzünlü küçük bir peri biliyorum

okyanusta yaşayan

ve yüreğini tahtadan bir neyde

usul usul çalan

küçük, hüzünlü bir peri

geceleri bir öpücükle ölen

ve ağarırken gün bir öpücükle yeniden doğacak olan

f.f