(tık&tık)
gökyüzü devam ediyor
bunu omuzlarından anlıyorum
sen dağınıklık diyorsun
ben dalgınlık diyorum ona
sen nehirleri seviyorsun delice
ben bir derenin yıkıklığını
sen başıboşluğunu insanın
öteki berikiyi ben
kapı ardına bırakılanı
sen denize giriyorsun
ben kıskanıyorum tüm suları
tüm suları topluyorum ayaklarının dibinde
ayaklarının dibinde sonsuzu arıyorum
uzak devam ediyor
bunu omuzlarından anlıyorum
kim kimin ardından su döküyor şimdi
ben suyun yarasına bakıyorum
g.ö
