özletiyor bu yağmurlar seni

burada yağmur yağıyor
aralıksız yağıyor günlerdir
ama sen yine de şemsiyeni
almadan gel ilk otobüsle

buğulanan camlara usulca
yüzünü çiziyorum ki yüzün
bir yağmur damlası olup
düşüyor yapraklarına gülün

güller de bozamıyor bu uzun
karanlık sessizliğini kentin
anılarını yitiriyor sokaklar
bezirgânlaşıyor bulvar ışıkları

tarih de kekemeleşiyor bazan

ki o zaman aşktır tek bilici

aşksa yürümek gibi bir şey

duyabilmek kuşların gelişini

anısı bizsek eğer bu kentin

unuttuğu türküler bizsek

acıyı rehin bırakıp bir güle

anımsatmalıyız bunları bir bir

sonra yürümeliyiz seninle

sokaklara caddelere çıkmalıyız

belki bir aşktır bu kentin

belleğini geri getirecek olan

burada yağmur yağıyor ama sen

şemsiyeni almadan gel yine de

özletiyor bu çılgın sağanak seni

sırılsıklam özletiyor biliyor musun

a.t