birçok kere yitirdim denizde kendimi
yeni kesilmiş çiçeklerle dolu kulaklarım
dilim sevgiyle, acıyla dolu.
birçok kere yitirdim denizde kendimi
bazı çocukların kalbinde yitirdiğim gibi.
kimse yoktur duymasın öpüşürken
yüzü olmayan insanların gülümseyişini
kimse yoktur dokunurken bir bebeğe unutsun
durgun kafataslarını atların.
çünkü aranır alında güller
o katı görünüşünü kemiklerin.
başka işe yaramaz erkeğin elleri
toprağın altındaki köklere benzemekten.
bazı çocukların kalbinde yitirdiğim gibi
birçok kere yitirdim denizde kendimi.
gidiyorum aramaya, suyu bilmeden,
beni çürütecek, ışık yüklü ölümleri.
f.g.l
