duvarlar

yarım saat önce banyo da tararken saçlarımı ,gözlerimle karşılaştım

muhtemelen hastalığımdan kaynaklanan ,yanlızlık duygusu,hiç kimsem yokmuş duygusu

kendimi affedip ,özgür bırakmak istiyorum,çok korkuyorum.

düşünmeden, acımadan, utanmadan

kocaman yüksek duvarlar ördüler dört yanıma.
ve şimdi oturuyorum böyle yoksun her umuttan.

beynimi kemiriyor bu yazgı, hep bu var aklımda;
oysa yapacak bunca şey vardı dışarda.

ah, önceden farketmedim örülürken duvarlar.
ama ne duvarcının gürültüsü, ne başka ses.

sezdirmeden, beni dünyanın dışında bıraktılar.