yaşlı yorgun bir hayvanın yatağına çekiliyor içim
dağılıyorum. 
ağır kokuyor dünya, kan kokusu bu, korkunç.
sevgilim döndü yalnızlığıma
öptü alnımdan ve güzelleştim.
böyle sabahlarda beni sevgisiyle acıtmış
herkesi hatırlarım.
eskidendi, koca bir ruhla giriyordum bahçeye
mavi çiçeklere bakıyordum ve işte şu diyordum nasıl da benziyor bana.
öyle ya,
öyle ya,
sevişmek bir sarmaşığın kalbiyle düşünmekti.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder