17 Şubat 2009 Salı

düşlerim

düşlerim! diyordum,
düşlerim hiç korkutmasın seni
ama sen de kollamalısın yeryüzünü.
sanki!
her şeyi dile getirdim
ama birbirini sildi bütün sözcükler.
sanki!
her şeyi gördüm, gizli görüntüleri bile
ama üstlerini karanlıkla örttüler.

sanki!
her şeyi duydum, ses ötesini bile
ama unuttum hepsinin suretlerini.

sanki!
bütün yolları yürüdüm. boşuna;
gördüm ki bir yere varmıyor hiçbiri.

sanki!
iki ordu saldırdı birbirine,
yalnızca, bir çığlık kaldı gövdemde.

sanki!
bir maşrapa su aldım, bir avuç toprak
denizin ve toprağın gölgesinden;
o zaman, esmiş bir rüzgar oldum
o zaman, akmış bir sele döndüm
o zaman, yağmış bir yağmur oldum.

düşlerim!
diyordum,
düşlerim hiç korkutmasın seni;
kimseyi öldürmüyor
ölüm!

ö.i

Hiç yorum yok: