12 Temmuz 2010 Pazartesi

onun için


yukarı doğru düşüyorum,dönen başımla birlikte yukarı doğru ,ellerimi tuttuğun zaman birlikte düşeceğiz.yukardan bakacağız şiddetin ve nefretin kol gezdiği ,hırsın kör ettiği ,logosun çıldırdığı- abartıldığı bu çöle… büyüyen ve her şeyi yutmaya çalışan,her şeyi kendine dönüştürmek isteyen,un ufak eden,biriktiren,ad koyan,tanımlayan,bencil ve kendini beğenmiş bir çöl burası.  seni ve beni un ufak etmek istiyor. gündüzün kavuruculuğuna ve gecenin yalnızlığına ne kadar dayanabileceğiz,ne kadar direnebilecek bakışlarımızla açan çiçekler.yalnızca senin ve benim gördüğümüz,konuştukça solan çiçekler… sustuğumuzda büyüyorlar,gözlerinle gözlerim karşılaştığında yeşeriyor yaprakları.


j.c

Hiç yorum yok: