zindan duvarları
sallandı sanki birden.
başımın üstünde gök
bir tolga oldu yakan çelikten.
kendi acımı unuttum
acı içindeyken.
yalnız ben biliyordum hangi uğursuz düşüncenin
hız verdiğini yürüyüşüne.
neden gün ışığına bakarken
böylesine bezginlik vardı gözlerinde?
adam öldürmüştü sevdiği şeyi
ölmeliydi kendisi de.
ama bilin ki hepiniz
herkes öldürür sevdiği şeyi.
kimi bir acı bakışla,
kimi fısıldayarak sevgi sözlerini.
o gün öyle habersiz, öyle sessiz
korkak öperek öldürür
yüreklisi kılıçla, kırpmadan gözlerini
o.
3 yorum:
sadece kelebeği avuçlarının arasına alıp öpmek istemiştir belki de.. Ne acı.. bazen insan hayattaki en sevdiği hatta tyek sevdiği şeyi bile öldürebiliyor.. Ve cehenneme giden taşlar kimi zaman iyi niyet taşlarıyla döşenmiş oluyor..
korkak öperek öldürür
yüreklisi kılıçla, kırpmadan gözlerini
gerçeğin en keskin yanıyla kanatarak hem de...
sevdiceğinin eliyle ölmek bile güzeldir sevene.
Yorum Gönder