.
.
sabahın karşısında konuşmak ne zor!
incecik kül gibi kalıyorsun,
dağ susmaya giden yolu biliyor
sen bilmiyorsun
taş yarılıyor
bir çiçek için,yol veriyor.
kısacık konuşuyor çiçek:
"dünya" diyor, "gördüm,benimle tamamlanıyor.
yeryüzü karşısında konuşmak ne zor!
yamaçtan aşağı bak,uçurum gör!
-görsene kekeme!
içindeki zayıf kan,
dayanıksız dil,
olmamış hal gümüş bir zirvede eriyor.
.
.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder