korkan bir aşkın şiiri

bir güvercin uçuşu güzelliğin

bulurlar adını bir deniz eskisinde

usulca yere düşer yüzün.

gölgeli yerlerin vuruyor uykuma

bir kez daha kırılıyor gün.

genişliyor sesin,

uzaklıklarımızdan yontulan hüzün

gökyüzü kadar durgun, okyanus kadar öfke.

bulutların dökülüyor üstüme

sabahı kovalıyorsun. gözlerin

mavi bir gül oluyor

yıldızlara uzuyor boyun.

kayboluyoruz birden,

iki ağzından öpüyorum seni

huysuz ve haylaz yerlerinden.

uykusu kaçmış bir çocuksun sen

dünyam sana gövdem kadar aralık.

nehirleri atla, üşüyen geceleri unut

üstümden geçsin avuçlarından dökülen sular.

sürek avlarından kurtardık birbirimizi

ama öldük.bir ırmak olup gömüldük içimize.

bir dağa sarılarak özlerken seni

naylondandı kent.

v.ç