19 Ocak 2010 Salı

dün bir gece buldum



dün gece küstüm.
"kaybolmak kolaysa uzaklıklar niye var,
insan niye uzak başkalarında kendinden bile yakını arar?"
dün gece tuzaktım,seni öteki aradı.
seni arayan ötekine de küstüm.
dün gece bir daha kimseye küsmemek için
yalnızlığımın yanına taşındım,küçük bir fener gibi
kendinden daha uzak kimsesi olmayana,
dün gece küçüktüm,senin bile kalbini gördüm.
"ben bir beyaz avcıyım,aşkımdır benim avım"
şarkısını son kez duydum kendimden,geri çekildim.
geri çekildiğim ormandan da çekildim,avcıyı terkettim.
dün gece iyimserdim,hiç kimsem yoktu.

hiç kuşkum yoktu hiç kimsemin olmadığından
dün gece yoktum üzülmesin diye artık
beni anlamadığı için her şeyim olan.
dün gece lütfen kendine iyi bakmanı diledim.

dün gece bencildim,belki bana da iyi bakarsın!

h.e

2 yorum:

sufi dedi ki...

Gizem dolu:uzak başkaları.
Kendinden bile yakın oluyor görünmeyen, uzamak, yol almak gerektiren dikenli güzergahları.Biz dikeni seviyoruz gülüm güllendiriyor battıkça tenimizi.Sevgilerimle.

y. dedi ki...

.sufi,belki de gülü kanatmasına rağmen sevmenin nedeni bu, insanoğlu sevda da kolayı seçmez hiçbir zaman, illa ister kanatsın da sevdası, daha çok hissetsin içinde.