3 Şubat 2010 Çarşamba

aşk herşeyi dengeler


adını andığımda bir deniz sessizliği
kentin uzak yerlerine işlerdi
martı çığlıkları ve vapur düdükleri
bazen de çılgınlıklar arasında

bilenler özlem derdi
bilmeyenler elbette kınamıştır
dört yanımda kemikten kahkahalar
hep böyle yapmazlar mı

adını andığımda bir yaban menekşesi
sevinçlerle gözlerini çizerdi
duvarlara camlara suyun yüzüne
gör bendeki sevinci

adını andığımda susup kalırdım
bir deniz açılırdı önüme
iki yanı silme çiçek tarlası
nerelere gitmezdim
içimde ellerinle kurduğun
aşkın en büyük krallığı


a.t

2 yorum:

gülsen VAROL dedi ki...

nasıl oluyor da adetlerimden caydırdın beni?? "Yok ben yorum yapamam şiire" derken!
Tam koyduğun başlığa itiraz edecekken var gücümle,"aşk denge bozucudur.. neyi dengeler deli misin???" diye haykıracakken... sevincini gördüm!!!
"gör bendeki sevinci" demeseydin de görürdüm sevgili deep sound.

Çünki, göz alabildiğine uzak.. ufuk çizgine kadar yaygın bir papatya tarlası gibi şiirin..

y. dedi ki...

.hasretsenfonileri, okurken yüzüme yayılan koca gülümsemenin sebebi sizsiniz, zaman zaman benim de başıma gelen , bir cümle bir kelimeyle asla yapmam dediğim şeyleri yapmama sebeb olan durumlar. belki de bu hayattır, planladığımızdan daha fazlası olan.
ve uzaklığı gördünüz ya, hani şu dizelerdeki gibi, aşkolsun çocuk sana, aşkolsun.