1 Nisan 2010 Perşembe

70.

" bunu akıllarımızla kurduk, bedenlerimizle gerçekleştirdik" dedim sana - gözlerin öyle güzel bakıyordu ki gözlerime...



söndür gözlerimi: seni görürüm

kapat kulaklarımı; seni işitirim

ayaksız da olsam sana yürürrüm

ağızsız da seslenip seni çağırırım.


kır kollarımı: sarılırım sana

yüreğimle, bir elle turtar gibi

kopar yüreğimi: beynim çarpar

ve tutuştursan da beynimi

taşırım seni kanımın akıntısında


r.m. rilke

lou andreas, salome, lebensrückblick


o.a

5 yorum:

Unknown dedi ki...

Dün gece Raineri okudum bugün onu bir yoruma götürdüm sonra o evde kaldı ben dışarı çıktım. Eve gelince göremedim uyuyor sanmıştım, demek sizin yanınızdaymış.

İyi akşamlar Rainer.

y. dedi ki...

"özgürlük budur belki de:
sürekli bir yersizlik;
sürüp giden bir yol"

rainer de firari çıktı desenize...

Unknown dedi ki...

Anılarına sadık birisi olsa olsa bir gezgindir.

y. dedi ki...

sonra sözcüklerin kumda bıraktığı izlerin içine yerleştim.
onlar kadar geçici, onlar kadar tek dalgalık yaşamak beni asla korkutmadı. her dalga bana yeni kumlar getirdi. sonra sözcüklerin yeni kumlarda bıraktığı izlerin içine yerleştim. der, n.m.
birgün yerleşebilecek topraklarınız olsun derim. üstelik anılara sonuna kadar sadık olanlar insanlara değildi malumunuz.

Unknown dedi ki...

Kanaatimiz aynı. Geldiğim yer ve gideceğim yer bir ok atımlık mesafe ilerleyişim ve atıldığım yer ile düştüğüm yer geriye ya da ileri kalan tek tümce an. Hatta an olmayacak an.