12 Haziran 2010 Cumartesi

...

"sevdiğimiz zaman, aşk o kadar büyüktür ki bir bütün olarak içimize sığmaz; sevdiğimiz insana doğru yayılır, onda kendisini durduran, başlangıç noktasına geri dönmeye zorlayan bir yüzey bulur; işte karşımızdakinin hisleri dediğimiz şey, kendi sevgimizin çarpıp geri dönüşüdür; bizi gidişten daha fazla etkilemesinin, büyülemesinin sebebiyse, kendimizden çıktığını fark etmeyişimizdir."

m.p
Gönderen zaman:
Etiketler: ,

4 yorum:

Evren dedi ki...

sonunda demiştim, nedne herşeyin bu kadar büyülü olduğunu anladım, ben senin bana bakışını değil, bana bakma nedenini seviyorum... sen swni sevene bakıyorsun, bu kadr nasıl sevebilir diye... gözlerin o nedenle her daim biraz şaşkın, ürkek ve buğulu...

12 Haziran 2010 07:45
y. dedi ki...

evrencim,ne kadar enteresan değil mi, aşkın aslında narcissus' a benzemesi... gene de güzel şey bu yansıma.zaten sevme biçmimiz de sevilmeyi istediğimiz biçim değil miydi, yani yoldan gönüllü çıkmışız.

12 Haziran 2010 11:51
Elif Gizem dedi ki...

"Asla yanlış bir şeyi sevme çünkü o,seni dönüştürecektir.Hiçbir şey sevgi kadar dönüştürücü değildir." demiş OSHO
Karşılıklı dönüşmek belki de aşk, karşılıklı birbirimizin ruhlarına imrenmek...

12 Haziran 2010 14:03
Elif Gizem dedi ki...

"Asla yanlış bir şeyi sevme çünkü o,seni dönüştürecektir.Hiçbir şey sevgi kadar dönüştürücü değildir." demiş OSHO
Karşılıklı dönüşmek belki de aşk, karşılıklı birbirimizin ruhlarına imrenmek...

12 Haziran 2010 14:03

Yorum Gönder

Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)