14 Temmuz 2010 Çarşamba

aşk



"aniden. birdenbire, beklenmedik olandan...

beklemeyene: dilegelen bir dünya.

vahiy gibi, en çok ona benziyor.

baharın karnını öptüğüm rüya.



o yüzden 'ayak'landım, yukarı ağdım.

sana vardığımda ağlamam bundan...



adını andığımda sıcak akıyor bütün nehirler

dünyayı dolduran sözü olduran o.

ve ben ne desem şimdi, benden değiller.

hâlâ soruyor musun bana, aşk ne demek:

o en 'bir' ve 'tam' olana yürümek.



durup durup geçmesin içinden ağlamak

dur, neden ağlıyorsun ca'nım,

yetmez mi ikimize bir sağanak..."

b.k


(tıklayın)



2 yorum:

Adsız dedi ki...

Bir ağlayan herkese yeter mi?
Gönül bir olana kadar iki tarafta sessiz sessiz ağlar kanımca, nedenini bilmiyorum ama kazanan da kaybeden de sonunda ağlıyor.

y. dedi ki...

bence de, bir olana kadar ağlanıyor ve yara almadan çıkılmıyor hiçbir sağnaktan.