aşk

gözyaşları bir sırdır

gülümseme bir sır

ve bir sırdır aşk.

aşkımın gülümsemesiydi

gözyaşları, o gecenin.

öykü değilim anlatasın,

nağme değilim söyleyesin,

ses değilim işitesin

değilim öyle bir şey

ki göresin

ki bilesin

ortak bir acıyım ben

haykırsın beni, sesin.

ağaç ormanla konuşuyor

ot ovayla

yıldız kâinatla

ve ben

seninle konuşuyorum

adını söyle bana

elini ver bana

lafını söyle bana

kalbini ver bana

ben köklerini anladım senin

senin dudaklarınla konuştum tüm dudaklara

tanıdık ellerimle ellerin.

aydınlık tenhalarda seninle ağladım

yaşayanlar için

karanlık mezarlıklarda seninle söyledim

en güzel şarkıları

çünkü bu yılın ölüleri

en aşık yaşayanlardı.

ellerini ver bana

tanıdık ellerimle ellerin

ey, geç bulunmuş!

seninle konuşuyorum

bulutun tufanla

otun ovayla

yağmurun denizle

kuşun baharla

ağacın ormanla konuştuğu gibi

köklerini anladım senin, çünkü

çünkü

tanıdık sesimle sesin...

a. ş