2 Ağustos 2010 Pazartesi

beyaz



beyaz, diyor octavio paz,

bir başına sonsuz bir dil.

böyle mi diyor octavio paz,

gerçekten tam böyle diyor mu

“beyaz” adlı simsiyah şiirinden

mallarmé’ye uzun uzun bakıp,

bir şiir ötekine aynadır bazen,

gelip bir üçüncü kırana dek ışığı:

yansılar, yankılar paramparça

cümleler içinden geçer, “tıpkı

kardaki ve tebeşirdeki beyazlığın

aynı gözükmesi”nin doğurduğu ani

yanılsama: sütün içindeki suyun

içindeki özsu içimdeki saf kaynak.


e.b

Hiç yorum yok: