24 Kasım 2010 Çarşamba

*suretini gözlerime aldım ve çektim perdelerimi


 


(tıklayın & dinleyin)



birden serçelerle indi yağmur

ama hangisi serçe

hangisi yağmur

m.c.a

9 yorum:

novella / विश्व dedi ki...

oturmuş da yazıyordum gene tek başıma sonra sen geldin çaldın kapımı, ne iyi geldin bir bilsen... kendi kendine bir sor dedin bana, sordum, sonuna kadar aşk dedim. sonuna kadar aşkla...

y. dedi ki...

dudağından soluyorum evreni, diye bir cümle okuyordum ki sen geldin, sen geldin ve sonuna kadar aşk. böyle çoğalıyor insan severken, sırf sevgiliyi değil, ağacı,kuşu,evreni :))

novella / विश्व dedi ki...

ne güzel bi cümleymiş... bir de ben müziği çok sevdim. piyanonun tuşlarını hissediyorum kalbimde. bloguma koydum izninle...

y. dedi ki...

kalbinde hissettiklerin için izne gerek yok ki, ne istersen zaten senindir, zaten benim de değil, ben elçiyim sadece.

DOREMİ dedi ki...

Kribiyoloji ilgimi çekmişti bir zamanlar..fotondaki görsellik,renk, tonlama harika,mavi huzurun rengi..piyonun tınıları insanı hüüüp diye içine çekiyor sanki..bir zerresini bile kaybetmek istemiyorsun sevgili y.

Ateş Böceği dedi ki...

Her daim aşkla :)

nil dedi ki...

bu sabah ben de bir serçe telaşıyla koşturdum yağmurun altında :)

ve ... ne güzel bir mavi...

y. dedi ki...

.crazywomenrosemary, fotoğraf sevgili mediha aşkın' a ait, unutmuşum yazmayı. ama mavi ve zerre sonuna kadar haklısın. sevgiyle kal.

.ateş böceğim, hepimiz için :)

.sevgili nil, zaten var sen de de bir serçelik :)) mavi, ah mavi.. kucaklarım.

mesed hanım. dedi ki...

Harika bir şiir bu, şanslıyım rastladığım için.

teşekkürler...