mısrı kadîm

beklemenin uzadığı anlarda sıkılırım zamandan, yakamdan düşsün beni rahat bıraksın, elimi tutmasın isterim. beklemenin uzadığı anlarda ceplerimi karıştırırım ben, ordan burdan yazılmış notlarıma bakarım, üstünde mavi zamanlar yazan defterime, onun üstündeki pembeye boyadığım tek balığı severim parmak ucumla, ben sen oldum dediğin günü hatırlarım. beklemenin uzadığı anlarda, pencereden uzakları seyrederim, koşuşturmacaya kapılan insanları, trafik ışıklarının saklanan günle uzayışlarını, çöp kamyonlarının zamansızlıkları. beklemenin uzadığı anlarda ne zaman geçirsem içimden adını, gelir usulca tutarsın elimi, soluğunun kokusunu duyarım yüzümde işteo tam da o zaman,tam da o zaman, değişir zamanın rengi , radyoda bilmediğim bir şarkı... sözlerini aklımda tutup deli gibi arandığım, ben ki, ayrılık şarkılarının bile seni seviyoruma dönüştüğünü adınla öğrendim.  işte tam da o zaman, bitmesin isterim beklemenin uzadığı anlar, bir ömür bekleyebilirim araya insanlar girip bırakmayayım diye elini soğuk odalarda.

fall apart today

(tıklayın & dinleyin)

çalıyordu

ve

cebimden çıkıyordu eski zaman şiiri....

acaba ot gibi yerden mi bittim

acaba denizlerde mi şaşırdım

ve zamanı nasıl unutmaktayım

zaman unutulunca mısrı kadîm yaşanabiliyor

kendimi unutunca seni yaşıyorum

yaşamak

bu ânı yaşamaktır

ammon râ’ hotep

veya tafnit

kim olduğunu bilmek istemiyorum

yalnız etrafında nefes almalıyım

dut bu a’ru ünnek pahper

kama pet kama tâ

mısır metinlerinde okuduğum cümleler

seninle okuduklarımsa büsbütün başka şeylerdi

seninle bir bahçedeyiz geliyor bana

orada hem var hem yok gibiyim

daha doğrusu bütün bir bahçe oluyorum

insanlığımdan çıkarak

kama pet

kama tâ

...