30 Aralık 2010 Perşembe

mutluluk yinelenmeye duyulan özlemdir




geceleri çimenlerin üzerine uzanınca
ve parlak bir yıldıza gözümü dikip, bütün gece ona bakınca, kendimi gökyüzüne düşmüş gibi hissediyorum.

ruhum..
hiç ihtiyacım yokmuş gibi, duran bedenimden kilometrelerce uzaklaşıyor..

4 yorum:

Unknown dedi ki...

Enteresan benimde gökyüzüne düştüğüm çok olmuştur.

Puzzle. dedi ki...

Açar açmaz okudum,elime düşen bir mektup gibi biliyormusun buralarda çimlere uzanıp bakmak isterdim gök yüzüne.hasta olmasam ateşten yanacagımı bilsem uzanırdım çimlere ve öylece bakardım gök yüzüne.Ne mi derdim?Öyle ise bir daha bak gök yüzüne bak neler söylüyor benden sana gece.

Mörşıl dedi ki...

yıldızlara güvenen ruhun ne de şanslı.
yemişlerini topla gökyüzünden, tuhuna hediye olsunlar.
çimenler en uzanılası yerlerdir :)

novella / विश्व dedi ki...

sen nasıl bir kadınsın diye soran dilime inat yapıyorsun değil mi bunu... harikasın demem için. ama ben yüreğinin harikalığını bildiğimden beridir seviyorum ya seni.