22 Aralık 2010 Çarşamba

the story




( tıklayın & dinleyin)
göğün bütün mavisini toplayıp gözlerine, bana bakıyordu. güneş tutuluyordu, ay tutuluyordu, insanlar iyiydiler, insanlar kötü... göğün bütün mavisini toplayıp gözlerine bana bakıyordu... huzurlu nehirlerin ahenkli akışı sesinde, kayalar eskimiyordu.benimsin, dedi... asırlık bir ağaç değil, kaya değil, yumuşak bir veriş hareketi, kendiliğinden gelendi. sadece benimsin dedi.

sanki hiçbir şey uyaramaz

içimizdeki sessizliği

ne söz, ne kelime, ne hiçbir şey

gözleri getirin gözleri.



başka değil, anlaşıyoruz böylece

yaprağın daha bir yaprağa değdiği

o kadar yakın, o kadar uysal

elleri getirin elleri

diyorum, bir şeye karşı komaktır günümüzde aşk

birleşip salıverelim iki tek gölgeyi.
e.c

6 yorum:

Nehire dedi ki...

''sanki hiçbir şey uyaramaz

içimizdeki sessizliği

ne söz, ne kelime, ne hiçbir şey

gözleri getirin gözleri.''

Öylesine güzel bir şiir,gözlerin bakışını anlayabiliyorsak,sessizliğin dilinide çözmüş oluruz...
Teşekkürler,sevgiyle kalın...

nil dedi ki...

edip'im, canını sevdiğim, insanın önce kendine karşı koymasıdır aşk ;)

bu sabah dopdoluydu burası, teşekkür ederim canım y, doyasıya beslendi ruhum :)

y. dedi ki...

günaydın, aydınlıklar içinde istanbul... alabildiğine durgun mavi. gününüz aydınlık geçsin, öperim ayrı ayrı.

DOREMİ dedi ki...

Desene İstanbul' un baharıda kıştan bir gün çaldı yine..şiir dolu aydınlık günler için..;)

mesed hanım. dedi ki...

"ne söz, ne kelime, ne hiçbir şey

gözleri getirin gözleri."

ve fazla şiir öldürür.

sevgilerimle...

y. dedi ki...

geç kaldım, çok geç cevap yazmakta... özür diliyorum,aydınlık bir gün olsun.