camların buğularına adını yazıyorum demiştin, cam buğularına adının üzerine adımı yazıyorum. ikimizin de çocukluğu üzerindeydi. gülüyorduk buğudan kalplere bakanlar on yaşında oyuna doyamayan iki çocuk görüyorlardı bizde. hemen sonrasında devam etmiştin, adım adının üzerine akıyor,kavuşması gibi yağmurun toprağa. tıpkı benim sana gelişim gibi,durdurulamaz ve silinemez biçimde demiştin. ben derkenarlara yürek konduruyordum ikimizi hapsettiğim, buğularda adın adıma karışıyordu.
y.
*oruç aruoba
6 yorum:
İç ısıtıcı güzel bir şiirdi,teşekkürler.Sevgiyle kal...
özlem dedin ya
ben gibi geldi bana
içimdeki gibi...
Hiç unutmamışsın,her yağmur yağdıgında buğulanan cama adını yazdığımı,sonra adımı.Biliyormusun adının adıma karışmasını seviyorum.
canımın buğusuna yazıldı sözlerin desem...y., sevgili y, harika bir anlatımdı okuduğum.
camın buğusuna
bir yürek çizmişliğim oldu benim de...
http://aklimageldigince.blogspot.com/2010/02/umut.html
sevgi böyleydi işte
her daim
en olmadık şekilde
çıkıveriyordu
hapşırık gibi
saklanmıyordu..
ne kadar sıksanda...
fışkırıyordu
ve
iyi ki de...
. sevgili nehire, şiir değil daha çok hatırlanması bir anının, yada her buguda yeniden yaşanması, sevgiyle.
.mayam, sen geleceksen böyle ben hergün özlem postları yazarım sana :))
.ama erol, nasıl unutabilirim ki,elbette unutmadım. heryağmurda camlarda adın, adım. bak yağıyor yağmur, şimdi gidip camlara seni anlatacağım.
.nilll, canının buğusuna yazıldı demek :)) biliyorsun ama buğu geçse de izi hep kalır. çok sevindim beğendiğine, öperim.
. nes, umut silinmiyor, yüreklerimiz izin vermez, buğu silinse de üzerindeki yürek silinmez. üstelik sabah güneşi gibi hep umut dolu, hep iyi hissettiren, iyi ki:)) sevgiyle...
Yorum Gönder