13 Mart 2011 Pazar

gecene not





ay kana kana batıyor


eşkiyalar gecenin yangınını izliyorlar uzakta

kargapazarı dağlarını dolanan yaşlı ve öfkeli bir otobüsteyim

...

bir de yine sevgili çocuk


biliyorsun kişi tutkularıyla

yalnızlığını adlandırıyor o kadar

...

ey şiir arayıcısı ey esrik kişi


şu son dönemecini de aşınca gecenin

doğacak gün artık gündüze ilişkin değil

bu ağartı ancak yürekle karşılanabilir

bütün iş orda işte, ordan usturuplu geçmesini bil

tutsaksan ellerin sıvışır gider zincirlerinden

ve balyozla vursalar mısralarına

soylu bir demir sesi yükselir

soylu büyük ve mavi bir demir sesi

ellerim gece yatısına çağrılmış

ve

telaşsız görünmeye çalışan bir kafka gibi

yüzüm giyotine abone

c.s

2 yorum:

mesed hanım. dedi ki...

deja loin ve göçebe.

ikisine de o kadar yakın hissediyorum ki kendimi.

Yazgüneşi dedi ki...

bu adam ne demişse
beni büyülüyor dedikleriyle
o nasıl demekse..
işte
öyle..