akşamdır, iniktir elinin perdeleri
çocukların koştuğu bir avludur kalbin
dilsiz, ama ağlamasını bilen çocukların
gökten geçen leyleklere bakması kadar
sessizdir kalbin.
ü.t
ama ne duvarcının gürültüsü, ne başka ses. sezdirmeden, beni dünyanın dışında bıraktılar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder