Koca bir boşluk var içimde ,ben görmezden geldikçe üzerime üzerime yürüyen,beni uykusuz ,beni huzursuz bırakan. Herkes ,herşey tatsız bu aralar,kime sorsam önce iyiyim diyor,sonra yaa keyifsizim aslında diyor.Ben ağır grip geçirirken tadını alamadığım yemekler gibi yaşıyorum hayatı bu ara.Önüme konanı reddetmeden ama sıfır tad alarak.Sevdiğim hiçbişey keyif vermiyor,genelde biri bu hayatı bıraktığında böyle olurum,hay allah hala öldüğünde diyemiyorum demek ki.Anılarıma bakıyorum,itinayla mücevher gibi biriktirdiğim insanlarıma,albümlere,gidenlere inanamıyorum, onları çok özlüyorum."ben, yalnızlığı istemekle suçlanıp yalnızlığa mahkum edildim. bu karara bütün gücümle muhalefet ediyorum. ben yalnızlığa dayanamıyorum, ben insanların arasında olmak istiyorum. insanların düşmanlara da ihtiyacı vardır (dostlarının değerini bilmek için)."diyen oğuz atay ne kadar haklıymış.
Ne zaman çok yalnız kalsam,gidenlere sığınırım,sanki gitmeseler yalnız kalmayacaktım,boşluk duymayacaktım.Gidenlere kırgınım,bana sormadılar.Burada olanlarsa...
4 yorum:
Hayat acaip birşey...
Bence hayattan ziyade biz acayipiz,en azından benim için.
'o boşluk doldu sanırsınız oysa o boşluğu dolduran eksilmenizdir' diyen kimdi?
Murathan Mungan'dan mı bahsediyorsunuz:)
Yorum Gönder