I
bir kereye mahsus yaşanan her an
bir kereye mahsus yaşanan her an
kendi hatasını bir daha düzeltilemeyecek biçimde
içinde barındırır.
bana kanatlarımı bıraktırdılar
bana ihaneti öğrettiler.
başka haber yok.
II
ikiye bölünmüş bir bütün gibi yaşadım
bir yanım öbür yanıma düşman
sağımda kızgın kunlar gezdirdim
solum üşüyor eski bir andan.
III
mum: alıngan.
kendi ateşiyle
kendini yok eden yumuşakça.
erimek üzere varsın, kaderine inanırsın.
ölürken fark edilmez, ışığın solduğu zamansın.
hiçbir aşk titremez sonsuza değin
bütünlüğünü yitirişinden ölür bir mum
ve insan acıdan ölür bir gün.
IV
yüzümde taşıdığım kuyu
soğuk iklim,ağır yaprak tenimde
durup dönüp dokunduğum
yük.
yağmurun aramıza çektiği perdeyi yırtıyorum
geçiyorum göğsümdeki uykunun sarmaşığından
birazdan dünya beni unutacak, ben onu anlamıyorum.
soğuk iklim,durup dokunduğum
dönüp seni
ben de unutacağım.
V
insan ölüyorsa acıdan ölür bir gün
kendine bir daha uğrayamadığından
koyduğu yerde durmayışındandır hayatın
hatanın dönüşsüz oluşundandır.
hiçbir aşk titremez sonsuza değin,
bütünlüğünü yitirişinden ölür bir mum
ve insan kanatlarından
ayrılır bir gün.
b.k
2 yorum:
kendin dahil kimse...
Aynı isimli şiir kitabı bütünüyle okunmalı bence de... :)
Olağanüstü güzeller...
Başlığa cevap olarak:
Önce kendimiz bağışlayacağız sanırım. Geçmiş hatâlar geçmişe teslim edilecek, mükemmelliyetçilik anlayışı olabildiğince kenara itilecek,hoşgörü ve sevgiyle tüm yaralar yıkanıp, sarılacak.:))
Sizi, derinliği olan biri olarak düşünüyor ve sorularınıza en güzel cevapları olabildiğince yakın zamanda, olabildiğince az hasarla alabilmenizi diliyorum.
Biliyorsunuz ki olgunluk denen şeyin maliyeti can acıtabiliyor, hemen her keresinde..
.. ve, önce biz seveceğiz kendimizi, çevremizi...
Sevgi, önce verilen bir şey...
Siz, bir şahsa odaklı olmaksızın, koşulsuz sevgi verdiğinizde, size geri dönüyor, inanıyorum.
Sevgiler ve güzellikler diliyorum. :)
Yorum Gönder