30 Nisan 2010 Cuma

beni öp sonra doğur beni


şimdi
utançtır tanelenen
sarışın çocukların başaklarında.

ovadan
gözü bağlı bir leylak kokusu ovadan
çeviriyor o küçücük güneşimizi.

taşarak evlerden taraçalardan
gelip sesime yerleşiyor.

sesimin esnek baldıranı
sesimin alaca baldıranı.

ve kuşlara doğru
fildişi: rüzgarın tavrı.
dağ: güneş iskeleti.

tahta heykeller arasında
denizin yavrusu kocaman.

kan görüyorum taş görüyorum
bütün heykeller arasında
karabasan ılık acemi
- uykusuzluğun sütlü inciri -
kovanlara sızmıyor.

annem çok küçükken öldü
beni öp, sonra doğur beni.

c.s

4 yorum:

Ova (Excuse My Reading) dedi ki...

aaah cemal süreya..
en sevdigim şair...

kendisindenbaşkaeksiğiolmayankadın dedi ki...

ne şiirdir ama.

Ateş Böceği dedi ki...

ahh buu çokk güzel..annem çok küçükken öldü..beni öp, sonra doğur beni.

Adsız dedi ki...

Your works are very interesting and the photos are very expressive. Beautiful.