gece yaktığı muma biriken kanatlardan duyduğum ses
ormanın taa içi sensin, oraya vardığında kimse olmayacak.
sadece sessizlik ve hakkı verilmiş hayat diyordu.
ürperdim& döndüm uyuyordu.
...........
tüketilmiş, karanlığa bırakılmış akıl.
bir sancının yılan parıltısında süren yayılması.
tanrı seçti bizi,
kendi yalnızlığını duyurmak için,
aşkı verdi
b.m
2 yorum:
Yalnızlığın içinden aşkı doğurmuş ve mühürlemişsin, çok sevdim.=)
pufidooT,ben de bayıldım, varoluşu ancak böyle anlatılabilir, herşey aslında kendimizi bulma çabası değil mi? bulunca kendimizi varetmek kolay biryerde :)
Yorum Gönder