yağmurlu pazar günleri, sanki yaz değil, kış geliyor gibi. istanbul, soğuk, puslu, gri. istanbul ıslak ve kimsenin eve almadığı biri gibi. istanbul, herkesin şikayet ettiği ama vazgeçemediği...
tüten fincanlarda istanbulu seyretmek var, müzikle ısınmak, değişen renkler var, hüznün bin yüzü...
3 yorum:
az önce attım kendimi sokağa, serinlikle, giriliğin kucağına attım, yağmur ha yağdı ha yağacak...
herkes koşuşturmaya başladı: aklımda iki satır...
yağmurda yürümektir aşk
ıslanmanın keyfine varmak
ısladım ben yağmurlarda, iyi ki!
Yürekler sussa da; aşkın sultanı, sessizliğin sesiyle konuşabilinecek sevdalar nasip etsin insana.Bu havalar hep aşık olunası...sevgilerimle.
duydum rüzgarı tabi, sadece rüzgarı değil yapmurda mızıka çalan çocukları da duydum, kirli paçalarımdan döküldüler sokaklara ben koşuşturdukça. grisine inat bu şehrin, sokakları mızıka mavisine boyadım. herkes su sandı.
Yorum Gönder