sevdiğimiz zaman, aşk o kadar büyüktür ki bir bütün olarak içimize sığmaz; sevdiğimiz insana doğru yayılır, onda kendisini durduran, başlangıç noktasına geri dönmeye zorlayan bir yüzey bulur;işte karşımızdakinin h,sleri dediğimiz şey, kendi, sevgimizin çarpıp geri dönüşüdür;bizi gidişten daha fazla etkilemesinin, büyülemesinin sebebiyse, kendimizden çıktığını fark etmeyişimizdir.
p.
2 yorum:
evet bizden çıktığını hiç ama hiç fark etmiyoruz
düşünüyorum acaba proust bunu yaşayarak mı öğrendi yoksa düşünerek mi buldu gözlemleyerek.. :)
Yorum Gönder