sen, âh, ömrümün tenhâ ankâsı

gecenin şehlâ sessizliğinde

göğsünün masum taçyapraklarını öpüyorum

ağzımın kâğıt diliyle

kâğıt dudağıyla ağzımın-

sahi, bir sözün kızteni duruluğunda

uyuyorsun saf kelebeksi kollarınla

etinin serin tülden uykusunu

sen, âh, ömrümün tenhâ ankâsı

göğsümü uyuyan hercai erguvanım

ağzının üşümüş denizlerini öpüyorum

ağzımın beyaz diliyle

beyaz dudağıyla ağzımın-

sahi, bir imgenin kızkuşu akşamında

uyuyorsun saf ipeksi kollarınla

etimin suskun tülden uykusunu

sen, âh, ömrümün tenhâ ankâsı

tenhâ şair tenimde

göğsüme damlamış

ılık tenini uyuyorum hâlâ

h.a