kendi tuhaflığına yenik herşey, elimde bende de olan bir kitabı okuyorum, bu kitabevinde milyon tane kitap var oysa;
"hürriyet kötü bir kavram olric.
öyle , anlattıkları gibi özlenecek bir ortam değil.
bu hürriyet ,
…kulağıma kötü şeyler fısıldıyor olric.
duymak istemiyorum…"
diyor. yukardaki şarkı çalıyor, bir öncekinin etkisinden çıkamamıştım oysa, aklımdan bambaşka bir şarkının sözleri geçiyor, sözler birbirine karışıyor. gülüyorum, hayır komik değil ama, şu kitap, şu hava , şu grilik, soğuğa rağmen değişmeyen dalga boyu, ellerimi koklayıp başlarını uzatan köpekler beni mutlu ediyor. birgün seni müjganla tanıştırmalıyım olric, hiçbirşey olmasa susarsınız birlikte...
2 yorum:
karşılıklı susmanın en duru cevap olduğunu bilenlere, var mıdır sahi bunu bilenler, varsa ne kadardırlar...
novalis'i hatırlamam iyi oldu. hatta kütüphanelerin şu sınırlı okuma zamanları olmasa yine gömülürdüm yeni hayat'a. orhan pamuk'un kapısını tıklatırdım ve belki de beni stokholm'a kadar götürebilirdi. niçin yazdığını anlatırdı yine uzun uzun.
hakiki şiirlere ve insanlara y,
canım luna, her dediğine ama en çok, "hakiki şiirlere ve insanlara ", birgün köşe başlarında buluşmak ümidiyle.
Yorum Gönder