benim bir canla sevip
bin özlemle andığım,
bari gölgeni bırak bana
su çiçeklerinin en güzel yanları
budur,
giderken gölgelerini verirler suya.
güz akşamları dal kıpırdamazken,
suda halkalanan gözleridir
sen de gölgeni bırak bana.
gönlümün bin güzelliğiyle inanıp
sevdiğim,
güzelliğini burada ince ince aratma.
bir kıyıya, bir gün inen fırtına gibi
birdenbire bir şeyler bırak.
birşeyleri soğut,
birşeyleri yak,
dağıt birşeyleri,
birşeyleri kur.
kendini hiç yokmuşsun gibi aratma...
a.t
4 yorum:
kendini nasıl da hiç yokmuş gibi aratır bazı aşklar... ve belki de hiç olmadılar.
aslında bu şiir'in gölgesine takılmıştı uçurtmamın ipi. hem ne deniyordu "arayanlar bulamaz", bulunamayacağından değil herhalde aramayla bulunanın bir faydası olmayacağından, kendiliğinden olsun, çiçeklerin açışı gibi.
öperim
Bu şiirini ilk kez okudum.Teşekkürler. Nedendir bilmiyorum, Nizar Kabbani'nin şu kısacık dizelerini de şiirin sonuna ekleyerek okudum. Fena durmadılar. Hatta birbirini tamamlar gibiler.
İyilikle
Senden Önce Bütün Kadımlar Varsayımdı
Senden önce
Denizin adı yoktu
Güllerin adı,
Güneşin adı yoktu
Ne otlak vardı, ne ot
Senden önce bütün kadınlar varsayımdı
Bütün şiirler yalandı
Seni sevmiyorsam ben
O zaman neyi seviyorum?
Nizar Kabbani
.sevgili telve, nizar'ı çok severim, çok ayrıdır bende yeri. çok sevindim.
sevgiyle...
Yorum Gönder