13 Eylül 2011 Salı

ah, neresinden baksam sessizlik gene.


...
yürürüm usuldan, girerim bir meyhaneye

içerde üç beş kişi

yalnızlık üç beş kişi

bir kadeh rakı söylerim kendime

bir kadeh rakı daha söylerim kendime

-söyle be! ne zamandır burda bu gemi

-denizin değil hüznün üstünde.



belki yarın gidecek

bir anı gelecek bir başka anının yerine.



insan bazen ağlamaz mı bakıp bakıp kendine.

e.c

6 yorum:

kuzguni dedi ki...

biz ne kadar birikiyorsak kendimize,
deniz o kadar griye..

beenmaya dedi ki...

bazen mi demiş şair...oysa çok, oysa sık sık sık, oysa en fazla...

Ateş Böceği dedi ki...

ben yaptım dün bakıp bakıp ağladım kendime ..

nil dedi ki...

kendime ağlayınca içim rahat, en azından hakettiğimi biliyorum o gözyaşlarını.

DOREMİ dedi ki...

"içeride üç beş kişi

yalnızlık üç beş kişi" yalnızlıkların çoğalttıklarıyla yalnızlık, yalnız kalmak mümkün değil mavi ruhlu serçem..

Yazgüneşi dedi ki...

bir de ağlayamamk var
daha çok acıtıyor
"susamış gözlerim bir damla yaşa ağlayamıyorum eskisi gibi
erirdi sanki derdim dökülen her damlada ağlayamıyorum şimdi...."