13 Ekim 2011 Perşembe

sana, bana, herkese n'oldu acaba*




üşümüşüm…

düşlerimin üzeri açıktı, bendim,

arzularımsa çıplak, onlardım.

ufacıktı dileğim mavi suya;

örtük bakışının dolaysız ısısı,

…o kadarcıktı!



üşümüşüm…

ölülerimi taşıyordum, öyle sağır.

kaç kez dokundum soğuk dudaklara.

bilemedim nasıl dönmez o göz

ayrıldığı kaynağına,

direnir o kadar!



üşümüşüm…

bu yaklaşan kışla değil,

deniz ürpertisi, göğün alacasıyla değil,

ellerimin soğukluğu hep bir kalabalıkta.

kaçışının gizini gönlünde tuttuğun

bilisiz aşkı

(nı) ver bana!



üşümeyeyim…

zelda



*lale müldür

2 yorum:

nil dedi ki...

"çocukluğun kendini saf bir biçimde akışa bırakması ne güzeldi. yiten bu işte!"

zelda nilgün marmara

Hayalperest dedi ki...

internete bir şey ararken rastgele buldum bu blogu ama bana harika bir pazar sabahı yaşattı... o kadar beğendim ki, herşey öyle güzel ki... okumaktan kursa geç kalacağım. elinize sağlık.