23 Temmuz 2009 Perşembe

aynanın önüne bırakılmış


neden ağladığımı bilmiyorum, diyorsun
çünkü bir şeyler değişiyor içinde
kendini ikna etmiyor düştüğün boşluk
bildiklerin başkalaşıyor gözlerinin önünde
yabancılığı öğreniyorsun
gece söndürür hayalet olmaya yetmeyenlerin ışığını
güçlü olmaya benden daha çok ihtiyacın var
çünkü haksız olduğunu
kalbinin bir yerinde biliyorsun
gündüzün kepenklerinde duyduğun güven,
çelimsiz gölgelerin fısıldadığı
küçük sırlarla büyüyorsun
zamanın ve
aynanın önüne bırakılmış
kısa bir mektup bu
belki çok sonra anlayacaksın içindekileri
ama şimdi okuyorsun.

2 yorum:

cache dedi ki...

"çünkü haksız olduğunu
kalbinin bir yerinde biliyorsun.."

Ve buna rağmen, o mektup bazen yırtılıp atılıyor sevgili y.,bazen içinde yazılanı sezip okumaya bile cesaret edemiyor insan..
Kaçışın en anlaşılmazıdır bu işte.. Haksızlığını, farketmekten kaçış..

Brajeshwari dedi ki...

Kaç kez okudum bilmiyorum.
Kaç kez farklı anlamlar buldum.

yüreğinize sağlık..