baharda

buradayım:

genişliyorum.

uzanıyor dallarım berrak havaha

yeşil titreşimli,dingin, dolu

dalıyor köklerim karanlık toprağa

koyu gizemli, serin, güçlü

buradayım

yükeseliyorum.

oysa buradaydım -

kuruyordum

yapraklarımı hışırdatan rüzgarlar

alıp götürüyordu nemimi.

gövdemi eğip büken fırtınalar

sarsıyordu köklerimi

buradaydım

çürüyordum

tepemde durmak bilmez güz yağmurları

dibimde birikip duran yeraltı suları

dallarım ıslak, köklerim patlak

yapraklarım sarı- kızıl, ölüm rengi.

buradaydım

yitiyordum.

ama buradaydım

dayandım

baharın serin esintilerine

arındırıcı sağnaklarına

ılık ışıklara dek -

ki bir tomurcuk birikip içimde

patladı en uç dalımın en ucunda

açtı yapraklarını, uzanarak güneşe

yayıldı, dolarak gökyüzüne.

buradaydım

canlandım

buradayım

yeşeriyorum

şimdi özlediğim

taptaze bir gonca

büklümleri arasından

özlediğim

rengarenk bir çiçek

açacak, doluluğumu saçacak havaya

çağırarak bütün arıları

olgunlaşacak

buradayım

çiçekleniyorum

şimdi özlediğim

yemyeşil bir meyve

diriliğin ortasından

özlediğim

dopdolu bir çekirdek

düşecek, olgunluğumu götürecek toprağa

çağırarak bütün arıları

dolgunlaşacak

buradayım:

oluşuyorum.

buradaydım

yokoluyordum.

buradayım:

varoluyorum.

buradaydım

yoktum

buradayım

varım -

oluyorum.

o.a